Marcha realizada el viernes 8 de agosto de 2014 Hoy ha amanecido bastante nublado, pero a pesar de ello tenemos programado el visitar las cascadas de Dettifoss y eso pensamos hacer. Dettifoss es la segunda cascada que visitamos. La primera Godafoss o cascada de los dioses, en la que se cuenta que uno de los primeros mandatarios de la isla, cansado de rendir culto a los dioses paganos que portaba en su zurrón, decide arrojarlos a las aguas de dicha cascada para convertirse al cristianismo. Dettifoss se encuentra en el parque nacional de Jökulsárgljúfur (y eso que ésta no es de las palabras difíciles de pronunciar). Como no está lejos de la zona del lago Myvatn, en la que nos encontramos, pues eso hemos decidido venir a verlas. Y efectivamente, aunque no hace un buen día, eso es algo con lo que hay que contar por estas latitudes y por supuesto que no nos va a echar para atrás. Salimos desde el mismo aparcamiento (abarrotado por cierto), al que se llega tras recorrer veintitantos kilómetros por una de las muchas carreteras de grava. Ya a lo largo de este corto trayecto, la niebla y la lluvia iban aumentando en intensidad, pero cual no será nuestra sorpresa, cuando a la llegada a penas si hay un hueco, en uno de los aparcamientos más amplios que hemos visto hasta el momento. Desde aquí, una rápida bajada por una especie de escalera habilitada con bloques de piedra, que a los pocos minutos finaliza en el mismo plano o nivel de caída de la cascada. Desde el final de la escalinata ya se empieza a ver el agua pulverizada que asciende los cuarenta y tantos metros que tiene de caída. También se aprecia el ruido, que conforme avanzamos se hace ensordecedor, pues esta cascada se produce gracias a las aguas del río Jökulsa Fjöllum, y gracias al deshielo que se está produciendo kilómetros más arriba, justo en pleno glaciar del Vatnajökull, al que por su puesto haremos una visita, y en el que haremos un trekking, como se merece este impresionante parque nacional que acoge la zona de hielo más amplia de toda Europa. El primer mirador está a poco más de diez minutos desde la escalinata, y a él se llega recorriendo el margen izquierdo del Jökulsa. Al llegar, impresiona el que se esté tan cerca del plano de caída, de la que es una de las cascadas más caudalosas de toda Europa, con sus quinientos metros cúbicos por segundo. La lluvia no da tregua, y a pesar de los goretex y pantalones de agua, la sensación húmeda empieza a hacerse notar con mayor insistencia. La mayoría de los visitantes se vuelven desde este punto, tras las fotos de rigor, pero nosotros queremos continuar por el mismo margen izquierdo, para llegar en poco más de trescientos metros, siempre hacia el sur y por el margen izquierdo del río, hasta el siguiente mirador. No nos detenemos mucho, puesto que la lluvia cansina no da cuartelillo, y queremos llegar en poco más de setecientos metros hasta una impresionante zona de múltiples cascadas, denominada Selfoss, y en la que el río se abre en dos plataformas, siendo más alta la de la derecha, y por eso mismo formando en varios cientos de metros una especie de cortina de cascadas que merece mucho la pena. Y como ya “de perdidos al río”, vamos que empezamos a notarnos un tanto mojados, queremos llegar hasta un último mirador, en el que impresiona el caudal que trae el Jökulsa Fjöllum, pero aún impresiona más que aquí se produce una especie de convergencia, de toda la cantidad de agua, como si de un sumidero se tratase, producto de otro profundo corte en, justo en medio del cauce, relación al plano que traía el río. Pocos son los que se atreven a llegar hasta aquí, y nosotros a la vista de que el tiempo no mejora, desandamos sobre nuestros pasos, el par de kilómetros hechos hasta aquí con la mayor celeridad posible.
Mars haldinn föstudaginn 8. ágúst 2014 Í dag hefur verið nokkuð skýjað, en þrátt fyrir þetta ætlum við að heimsækja fossa Dettifoss og við ætlum að gera. Dettifoss er annað fossinn sem við heimsóttum. Fyrsti guðafossinn eða fossinn guðanna, þar sem sagt er að einn af fyrstu höfðingjum eyjunnar, þreyttur á að tilbiðja heiðnu guði sem hann bar í pokanum sínum, ákveður að kasta þeim í vatnið í fyrrnefndum foss til að umbreyta til kristinnar . Dettifoss er staðsett í þjóðgarðinum Jökulsárgljúfur (og þetta er ekki eitt af þeim erfiðu orðum sem koma fram). Þar sem það er ekki langt frá Mývatnssvæðinu, þar sem við erum, ákváðum við að koma og sjá þau. Og þó að það sé ekki góð dagur, þá er það eitthvað sem þarf að segja á þessum breiddargráðum og að sjálfsögðu mun það ekki taka okkur aftur. Við fórum frá bílastæðinu (fjölmennur um leið), sem er náð eftir að hafa ferðast tuttugu mílur á einum af mörgum mölvegi. Þegar þetta stutt ferð var þegar þokan og rigningin stóð í auknum mæli, en það mun ekki koma okkur á óvart, þegar komu til viðurlög ef það er bil, í einum stærsta bílastæðinu sem við höfum séð svo langt . Héðan í frá er fljótleg uppstig með svona stigi virkjað með steinblokkum, sem í nokkrar mínútur endar í sama plani eða stigi fossfall. Frá lokum stigsins geturðu nú þegar séð úða vatn sem rís í fjörutíu og hálft metra haust. Þú getur líka séð hávaða, sem þegar við förum áfram verður heyrnarlaus, vegna þess að þetta foss er framleiddur af vatni Jökulsa Fjöllum og þökk sé þeirri þíðu sem er framleiddur í km að ofan, rétt í Vatnajökli. eftir að við munum heimsækja, og þar sem við munum fara, eins og það skilið þetta glæsilega þjóðgarð sem hýsir stærsta íslandið í Evrópu. Fyrsta sjónarhornið er rúmlega tíu mínútur frá stiganum og það er náð með því að fara yfir vinstri framan Jökulsa. Þegar það kemur, vekur það hrifningu sá sem er svo nálægt hausthjólinum, en það er einn af sterkustu fossum allra Evrópu, með fimm hundruð rúmmetra á sekúndu. Regnið gefur ekki frest, og þrátt fyrir goretex og vatnsbuxurnar byrjar blautar tilfinningar að taka eftir með meiri kröfu. Flestir gestir koma aftur frá þessum tímapunkti, eftir myndirnar af ströngum, en við viljum halda áfram á sömu vinstri brún, til að koma í lítið meira en þrjú hundruð metra, alltaf til suðurs og á vinstri bakka árinnar, þar til næsta sjónarmið Við stoppum ekki mikið, þar sem þreytandi rigningin gefur ekki fjórðung og við viljum koma í rúmlega sjö hundruð metra til glæsilegs svæðis margra fossa, sem kallast Selfoss, og þar sem áin opnar í tveimur vettvangi, er meiri en til hægri, og af þeim sökum mynda í nokkur hundruð metra eins konar fossgardín sem er mjög þess virði. Og eins og þegar "tapast við ána", byrjum við að líða svolítið blaut og við viljum ná endanlegu sjónarhorni sem vekur hrifningu á flæði sem færir Jökulsa Fjöllum, en enn meira áhrifamikill að hér er einhvers konar samleitni , af öllu vatni, eins og það væri vaskur, vara af annarri djúpum skera inn, rétt í miðju rásarinnar, í tengslum við flugvélina sem kom með ána. Fáir eru þeir sem þora að komast þangað, og við sjáum þann tíma bætist ekki, endurheimtir skref okkar, nokkrar mílur gerðu hér eins fljótt og auðið er.
Add to List
| 
Athugasemdir